Kânun-u Esasî'nin kabulü (1908)

Ordu iki kısma bölünmüştür ve kaynaşma halindedir. İngiliz politikasının tesirlerini izale edebilecek bir tek çare kalmıştır o da, bizzat kendim, inkılâpçı görünenlerin başlarına geçerek Kânun-u Esasî'yi ilan etmek, bu suretle de İngilizlerin tavsiyelerine uymuş görünmektir.

Bu İngilizlerin tertiplerini muvaffakiyetsizliğe uğratacak yegâne çaredir. Bugün inkılâp fikirleriyle mest olan bu adamlar, yarın tavsiye ettikleri bu yeniliklerin, felâkete götüren yollar olduğunu anlayacaklardır.
Ümit edelim kî son anda da olsa Türkiye'nin yaşamağa devam edebilmesi için, bütün Osmanlıların birleşmelerine, sıkıca bağlanmalarına ve eskiden beri kabul ettiğimiz, mukaddes kanunumuzun çizdiği yolda yürümeleri lâzım geldiğine inansınlar ve kabul etsinler. Aksi takdirde enkazımızı paylaşmak için fırsat bekleyen hıristiyan devletlerin kurbanı olmamız mukadderdir.

Kaynak : Sultan Abdülhamid , Siyasi Hatıralarım , sf 88 , 89